මල් වැස්සට පසු......

වැස්සක් එනතරු බලා සිටියදී...

දුටුවෙමි වැසි ලකුණක්...

සෙමෙන් සෙමෙන් එය ....

මාවෙත එනු දැක.....

ඉපිලුනි එද සතුටින්...

සිහින් පොදක් ලෙස...

හද මලට වැසි දිය වැටෙනා...

වියැලුනු සිතිවිලි ඒ වැසි දියරෙන්..

සැනසෙන්නට සිතනා...

එනමුදු කව්රුත් නොසිතූ මොහොතක..

යන්තම් පිණිපොද ගැටුනද පලනැත..

නැවතත් නියඟය ඇවිදින් වාගේ...

මල් වැස්සට ඇයි මොකද උනේ..

ආයෙත් දවසක...

ඈතින් ඈතින්...

වැස්සක් සමගින්..

සුළඟක් කවදාදෝ එන්නේ...