හඬන්නේ කුමකටද

පාළුවෙන් සිටි කාලේ හිස් අහස දෙස බලා...

වලාකුලු නොමැති හිස් බවට ලොල් වෙලා...

රෑට තරු දිලෙන මුත් මද එලිය පතුරලා..

සඳවතිය කිසි දිනෙක නෑ මෙමට හිනැහිලා...

හිරු පැමිණ උදෑසන එළිය දී බැස යනව...

මල් පිපී හිනැහෙනවා සුවඳ නැහැයට එනව..

පෝය දා සඳ රැසින් මුළුලොවම නැහැවෙනව..

දකින මුත් නෑ නොදැනීම දවස ගෙවිලා යනව...

අහස දෙස බලා සිට වෙහස වූ නෙත් වලට...

ඈත තරුවක එළිය පෙනෙන්නට වූ කලට...

හීනයක් දෝ කියා සිතුන කල තුන් සිතට...

තරු එළිය වැදෙනවා ටිකින් ටික හදවතට...

අහස් කුස පුරාවට සුදු සේල අතුරලා...

සමන් මල් සුවඳ විත් හදවතම සනසලා...

සිසිල් බව නසන උණුසුමක් ලංවෙලා...

හඬන්නේ කුමකටද මුළු ලොවම මගෙවෙලා...

හිඳිනු මැන කුමරියේ මගෙ සිතට ළංවෙලා...

සීත රෑ හද පෙලන පාළු බව ඉවත ලා...

සිහිනයෙන් ඔබ ඇවිත් මා සිතට ලංවෙලා...

ආදරේ සොඳුරු බස මට සෙමෙන් පවසලා...

හිඳිනු මැන කුමරියේ මගෙ සිතට ළංවෙලා...

තරු මිණි දෙනෙත් ඔබ මා දෙසට යොමු කලා...

සිහින් සිනාවෙන් ඔබේ මා සිතම සනසලා...

සවන් පත් සනසනා මුදු වදන් මට හෙලා...

හිඳිනු මැන කුමරියේ මගෙ සිතට ළංවෙලා...

අඳුරු සිත පෙලන දුක් ගින්න ඉවත ලා...

ඔබේ මුදු ආදරෙන් මා සිතම මත් වෙලා...

සිත් පුරා විඳිමි මා ආදරෙන් ලං වෙලා..

හිඳිනු මැන කුමරියේ මගෙ සිතට ළංවෙලා...

දිවි ගමනේ වෙහෙස ඔබ නිසා නැති වෙලා...

සතුටු සිනා සලමින් අප තවත් ලං වෙලා...

දිවි ගමන පුරාවට හිඳිමු අපි ලං වෙලා...

හිඳිනු මැන කුමරියේ මගෙ සිතට ළංවෙලා...

සිනාසෙමි හදවතින් ඔබෙ දෙනෙත් දෙස බලා...

තනිව ආ ගමන් මග පැරණි සලකුණු බලා...

සුසුම් ලන අතීතයෙ කඳුලු යලි සිහිවෙලා...

පාළුවෙන් සිටිය දින මතක ඉවතට හලා...

සිනාසෙමි හදවතින් ඔබෙ දෙනෙත් දෙස බලා...

හදවතම පිරී ඇත මගේ ආදරය පුරවලා...

සිනා පිරි ඔබෙ මුවින් ආදරය විමසලා...

දිවිගමන ගෙවන්නට ඔබ සමග එක්වෙලා..

සිනාසෙමි හදවතින් ඔබෙ දෙනෙත් දෙස බලා...

රැය පුරා එළිය දෙන සඳ කුමරි දෙස බලා...

සිත පුරා දඟ කරන ඔබේ සුරතල් බලා...

රැය ගෙවි නව දිනට එලිවෙන හිරු බලා..

සිනාසෙමි හදවතින් ඔබෙ දෙනෙත් දෙස බලා...

ආදරය රැගෙන මගේ ලෝකය බලා...

පිය මැන්න මුල් දිනේ හිතේ මලෙ ලියවිලා...

යලි යලිත් ඒ ගැනම ඔබෙ සිතට මුමුණලා...

සිනාසෙමි හදවතින් ඔබෙ දෙනෙත් දෙස බලා...

විඳින මල් සුවඳ

පාන්දර යාමයේ.....

ඔබේ ගෙයි දොරකඩම...

පිපුණු සුවඳැති මලක...

සුවඳ විඳිනට නොහැකි ඔබ...

සොයන්නේ ඇයි සබඳ...

අනුන්ගේ ගෙවත්තක...

පිපුණු මල වල සුවඳ....

සඳ කුමරිය දුර වැඩියි....

ඇය සුන්දරයි...

ඇය අහිංසකයි...

ඇය සෞම්‍යයයි...

ඇය ආදරණීයයි...

ඒහෙත් ඇය මාවෙත නොඑන බව දනිමි...

මා ඈවෙත යන්නට ඇති මගද නොදනිමි...

එහෙත් මා ඇයට ආදරේ කරමි....

දිවි ඇති තෙක්ම හද පත්ලෙන්ම...

නොමියෙන සෙනෙහසක් සමගින් ...

සඳට තනි නැත....

අළුයම අහසෙ මඳ එළියක් පැතිරෙනවා..

පමා වෙලා සඳ කුමරිය නැග එනවා...

ලා සඳ සඳ එළිය දස දෙස පැතිරෙනවා...

සඳ කුමරිය තනියම අහසට එනවා...

හිරු කුමරුන් ළඟ එන බව පවසන්න...

අහසේ යන්තමින් එළියක් එයි අන්න...

ඒ එළියට පැතිරෙන්නට ඉඩ දෙන්න...

තරු කුමරියන් සැඟවී ඇත නොපෙනෙන්න...

සඳුට බැහැ දෙන්න ඉඩ අහසේ තනි වෙන්න...

හිරු කුමරුන් වඩිනතෙක් අහසට බෑ ඉවසන්න..

සඳුගෙ තනිය මකා දමන්නට ඔන්න...

පහන් තරුව ඇත සඳුගේ අසලින්ම...

සඳුට තනි රකියි තරුවත් පෙරදිග අහසේ...

අඳුර නැසෙයි හිරුපිබිදී සිත් සතොසේ...

හදවත් පිබිදිලා සතුටින් අද දවසේ...

ඊයේ වගේමයි මගෙ ලෝකය අද දවසේ...

සිත්තම් කරමින් ......

සිතේ ඔබේ රූපය මවා ගනිමින්, සිතින් ඔබේ හඩ අසමින් කවදා හො යළි දැකගන්නට බලා හිඳිමි. ඔබට කෙසේ වුවද මගේ මුළු ලොකයම ඔබ නිසාවෙන් ඔබට වැඩි දුකක් මට දැනෙනවා ඇති. මේ භවයේදී හමු වන්න බැරි වුවත් මතු භවයක හමුවන්න පැතුම් පුරමුද?

එතෙක් විඳින්න දුන් ජීවිතය විඳවමින් මම බලා සිටින්නම්...

වසර කීපයකට පෙර මගේ සිංදු එකතුවට එක් වුවත් මෙය අහන්න නම් අවස්ථාවක් ලැබුනේ නෑ. හදිස්සියේ වෙනත් සිංදුවක් සොයානා විට මෙය අහම්බෙන් හමුවුනේ. කීප වතාවක් රේඩියෝවෙන් අසා තිබුනත් තනිවම කාමරයට වැදී හෙඩ් ෆෝන් එකෙන් අසනා විට සිතට දැනුන අදහස් කෙසේ විසතර කරම්ද?

අපි කී දෙනෙක් විඳින්න ගෙන ආ ජීවිතය විඳවනවාද..

අසා බලන්න එය දයාන් කියන්නේ කොහොමද කියා...

සිත්තම් කරමින් මනසේ ඔබෙ රුව
කවදා හෝ යළි දකින තුරා
රැව් පිළිරැව් දී ඇසෙන ඔබේ හඬ
යළි මගෙ සවනත වැකෙන තුරා
විඳින්න දුන් ජීවිතය අරන්
විඳවන්නද මේ භවය පුරා

දෙලොවක් අතරේ සරණ ඔබේ සිත
මෙතරම් සසලෙන්නැතුව ඇතී
ඔබ මගෙ මුළු ලෝකයම නිසා මට
වැඩියෙන් දුක දැනෙනවා ඇතී
විඳින්න දුන් ජීවිතය අරන්
විඳවන්නද මේ භවය පුරා

භවයෙන් භවයේ අහිමිව හිමිවන
නොපිරූ පාරමිතාව පුරා
සමුගනිමුද අපි අපේම වූ මතු
භවයක යළි හමුවෙමුයි පතා
විඳින්න දුන් ජීවිතය අරන්
විඳවන්නද මේ භවය පුරා..

ගායනය දයාන් විතාරණ.

සිංදුව අහමුද..