Sunday, August 15, 2010

වැස්සක් වී වඩින්න මගෙ ලොවට


අව්වට දැවී කරවුනු මගෙ ලොවට
සෙවනක් නොමැත තවමත් මගෙ තනිකමට
දෙන්නට සිසිල සැමදා මගෙ සිතට
වැස්සක් වී වඩින්න ඔබ මගෙ ලොවට

සුළඟක් නැතිව දාහය ගලනා ගතට
කව්රුත් නොමැත චාමර සලන්නට
ජීවන ගමනෙ දාහය මගෙ නිවන්නට
සුළඟක් වී වඩින්න ඔබ මගෙ ලොවට

තුන්යම නින්ද නොලබන මගෙ නෙතට
සැනසුම ගෙනෙන දින නැත තව පෙනෙන්නට
සිසිලස රැගෙන උනුසුම් වූ මගෙ වතට
නිදිදෙව් දුවනි වඩින්න ඔබ මගෙ ලොවට

කරුවල රැයේ තනිවම හිඳිනා මෙමට
එළියක් නොමැත දිවි මග ඇවිදින්ට
සැමදා මගෙ ලොව ගණඳුර දුරලන්ට
සඳ කුමරිය වඩින්න ඔබ මගෙ ලොවට

7 comments:

  1. කරවෙච්චි පොලොවට එලපාරටම වැටුනොත් නම් පොඩ්ඩක් රිදේවි.....:)

    ReplyDelete
  2. මේක මංගල දැන්වීමක්ද ප්‍රියන්ත අයියේ,, විහිළු කරේ හොඳේ, ළම‍යා දියුණු වේගෙන එන පාටයි,, ජයවේවා !!!

    ReplyDelete
  3. තනිකම කාට කාටත් දැනෙනා දුකකී
    උණුසුම සොයන සිත් යන මඟ බොහෝ දුරකී
    වැළපුම අපුලමයි කඳුලත් සීතළකී
    සැනසුම නම් සුසුම යාකල පාලමකී

    ReplyDelete
  4. තනිකම දුකයි... අපි කාටත් එහෙමයි... :)

    ReplyDelete
  5. @Shadow/හේමලයා
    සමහර විට එකපාරට දරන්න බැරි වේවි. මල් වැස්සකින් පටන් ගත්තොත් හොඳයි වගේ

    ReplyDelete
  6. @හරී
    මංගල දැන්වීම් දාන්න මේක පත්තරයක්යැ(විහිළුවට විහිළුවක්)
    නිදහසේ ඉන්න වෙලාවක වැඩිය බරක් ගන්නේ නැතිව ලියපු එකක්. කීප දෙනෛක්ගේම සිතුම් එකතු කරල තියනවා සමහර විට මගේ සිතට බරවෙලා වැඩි ඇති.

    ReplyDelete
  7. @විහඟ ගීතය
    තනිකම කියා බය නම් අනුවණ කමකි
    උනුසුම සොයා ගොස් වෙන්නේ දුකකි
    ඉවසුම තමා කොයි කාටත් යෙහෙකි
    ලබා උපන් ලෙස වේනම් යහපතකි

    ReplyDelete